2019 yılı 2. döneminde 1001 programı kapsamında TÜBİTAK’a sunularak 1983 proje önerisi içinde ilk 186 proje önerisi arasına giren ve desteklenmeye hak kazanan proje aynı zamanda yapı malzemesi alanında doktora yapan Arş. Gör. Cavit Çağatay Kızıltepe’nin doktora tezini oluşturacak. Proje kapsamında, geopolimer bağlayıcılar ve malzeme karakterizasyonu alanlarında önemli bir tecrübeye sahip olan Dokuz Eylül Üniversitesi (DEÜ) İnşaat Mühendisliği Bölümü öğretim üyesi Doç. Dr. Serdar Aydın da araştırmacı olarak yer alacak. BTÜ ile DEÜ arasında bilimsel işbirliği sağlayacak proje kapsamında BTÜ İnşaat Mühendisliği Bölümü Arş. Gör. Cavit Çağatay Kızıltepe doktora bursiyeri olarak görev alacak. ETİ Maden İşletmeleri Genel Müdürlüğünün malzeme temini konusunda destek olacağı projenin iki yılda tamamlanması ve bütçesinin 543 bin TL olması planlanmıştır.
Proje ile ilgili açıklamalarda bulunan BTÜ Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. İsa Yüksel, bu projenin hedefinin kolemanit, tinkal ve üleksit mineralleri ihtiva eden bor madeni atıklarından tek bileşenli geopolimer bağlayıcı geliştirmek olduğunu söyleyerek sözlerine şu şekilde devam etti: “Dünya bor rezervlerinin büyük bir kısmı Türkiye’de bulunmakta olup, bor madeni Türkiye için çok önemli stratejik bir maden niteliğindedir. Bor madeninin zenginleştirilmesi esnasında içerisinde bir miktar bor bulunan (% 15-20) atık malzeme ortaya çıkmaktadır. Ortaya çıkan bu atıkların büyük bir kısmı işletmeler tarafından inşa edilen atık barajlarında depo edilmekte ve bu atık barajları doğal çevre için tehdit oluşturabilmektedir. Ayrıca bu atık barajları işletmeler için de önemli ek dopalama maliyeti doğurmaktadır. Bu nedenlerle açığa çıkan atık malzemenin değerlendirilmesi yapı malzemeleri ve inşaat sektörünün sürdürülebilirliği açısından çok önemlidir. Son yıllarda, tüm dünyada Portland çimentosuna alternatif bağlayıcı üretimi önemli araştırma konularından biri haline geldi. Bu araştırmalar içinde çok ilgi çekenlerden biri de alkalilerle aktive edilerek üretilen iki bileşenli geopolimer bağlayıcılardır. Fakat iki bileşenli sistemler içerisinde kullanılan alkali aktivatörlerin uygulamada birçok dezavantajları olmaktadır. Bu nedenle, son yıllarda tıpkı Portland çimentosu gibi sadece su ilavesiyle kullanılabilecek tek bileşenli geopolimer bağlayıcıların geliştirilmesi üzerine yoğunlaşılmıştır. Önerdiğimiz bu projenin amacı tek bileşenli geopolimer bağlayıcı geliştirmektir.”
