Ahmed Bîcan Hazretleri, Yazıcızâde diye meşhur bir zattır. Muhammediyye adlı eseriyle tanınan Yazıcıoğlu Mehmed Hazretleri'nin küçük kardeşidir. Babasının adı yazıcı Salih Efendi'dir. Yazıcı Salih Efendi ise aslen Ankaralı veya Boluludur. Devlette kâtiplik görevi yapmıştır. Astrolojiye dair beş bin beyte yakın "Şemsiyye" adında bir eser yazmıştır. Ahmed Bîcan Hazretleri, ailesi ile birlikte gelip Gelibolu'ya yerleşmiştir.
Onun Gelibolu'da doğduğuna dair görüşler de vardır.
Devrinin dinî ilimlerini tahsil etmiş ve tasavvuf eğitimini Hacı Bayram-ı Veli Hazretleri’nden almıştır. Bu itibarla Bayramiyye tarikatına mensuptur. Ağabeyi ile birlikte Gelibolu’lun Hamzaköyü sahillerindeki kayalara oyulmuş hücrelerinde çileye girmişlerdir, Envâru'l-Âşıkîn'deki şu cümleler bu iki kardeşin kaza meydanlarında da kılıç sallayan mücahid dervişlerden, yani Alperenlerden olduklarını göstermektedir.
Bahsedilen ibare şudur:
"Allah'a hamdolsun ki, Gelibolu'da nice kez kâfir ile cenk idüp, gazalarda bulunup dururuz.
Gah kafir bize geldi, gah biz kafire vurup dururuz."
Vefat tarihi kesin olarak belli değildir.
Babasının "Şemsiyye" adlı eserini 1466 yılında nesre çevirdiği şeklindeki kayıt doğru ise vefatı bu tarihten sonraya isabet eder.
Kabri, Gelibolu'da, Yazıcıoğlu parkındadır.
Eserleri;
Envâru'l-Âşıkîn: Bu eser. Ağabeyi Mehmed Efendi'nin "Meğâribü'z-Zaman li Ğurûbi'l-Eşya fi'l-Avni ve'l-Iyân" isimli Arapça eserinin Türkçe'ye tercümesidir.
Acâibü'l-Mahlukât: Bu eser de, Kazvinî'nin aynı isimli coğrafya, kozmoğrafya ve biyolojiye dair Arapça eserinin tercümesidir.
Dürr-i Meknun.
Kitâbü'l-Müntehâ Ale'l-Füsus: Bu eser, ağabeyinin İbn Arabi'nin Füsus'una yazdığı "Müntehâ" adındaki şerhin tercümesidir.
Şemsiye: Babasının aynı adı taşıyan manzum eserinin nesre çevrilmiş şeklidir.
Cevâhirnâme: Bu eseri de kıymetli taşların tedavide kullanılması ve tıbbî özelliklerini anlatan kırk beyit civarında bir manzumedir.
Yüce Allah Sırlarını Mukaddes ve Mübarek Kılsın .
